Te davne 1972. godine, kad je Buca Jovanović bio na vrhuncu suradnje sa Šabanom Šaulićem, u godini “Pijanca”, nastala je i “Danas majko ženiš svoga sina”. Ovo je priča o jednoj od najslušanijih i najlepših svadbarskih pesama svih vremena i o njenom pjevaču Slavku Petroviću.
– “Danas majko ženiš svoga sina” je pjesma koju je Buca komponirao onako rutinski, baš namjenski, sa ciljem da bude komercijalna i da donese novac. Sve je to odrađeno na brzinu, za nekih petnaestak minuta. Buca je na svoje kolo nasnimio tekst Aleksandra Leke Nikolića, i ponudio pjevaču koji mu je bio u blizini.
Tako se osmjehnula sreća Slavku Petroviću, rođenom Slavoncu, iz okoline Donjeg Miholjca. Odrastajući uz Kiću Slabinca i Veru Svobodu, Slavko je zavolio bećarce. Kad je napunio dvadeset godina, krenuo je za Beograd i zakucao kod Buce Jovanovića.
– Buca je prepoznao Slavkovu muzikalnost i širinu repertoara. Kad je čuo taj drhtavi i slabašni glasić, rekao je Slavku: “Slušaj, Šokac, ti ni vrapce ne bi mogao da uplašiš, tebi u studiju treba pojačanje. Pošto slušaš Radio Šabac, imam za tebe pjesmu koja se neće skidati sa radija” – pričao je pjesnik i kompozitor Mlađa Nikolić, autor desetina pjesama iz Slavkovog opusa.
Tako je Slavko 1972. godine snimio pjesmu i ploču svog života – singlicu PGP-a sa četiri Bucine pjesme: “Danas majko ženiš svoga sina”, “Ne žuri srećo”, “Daleko smo u tuđini”, “Selime, bolan Selime”.
Potpuno nezainteresiran za estradnu karijeru, Slavko Petrović je i poslije ovakvog megahita nastavio da pjeva po beogradskim kafanama i svadbama u rodnoj Slavoniji.
“Danas majko ženiš svoga sina” pobijedila je i svog kompozitora i svog pjevača.
