Martin Brod smješten je na ušću Unca u Unu 20-ak kilometara od Drvara. Naselje je to koje čuva svoje čari i nestvarnu prirodnu ljepotu, a najpoznatiji je po Velikom slapu, odnosno Milančevom buku koji ima sedrenu barijeru visoku 54 metra.
Osim toga, u ovom mjestu se nalazi i najveći kompleks slapova, od kojih se izdvajaju Jalak, Srednji i Donji…, a nekad je ovdje postojao veliki broj mlinova. Slapovi su nastajali u dugom vremenskom periodu zahvaljujući izuzetno čistoj vodi bogatoj mahovinom i algama od kojih nastaju sedrene barijere s kojih voda pada.
Naselje koje broji oko 100 domaćinstava nastalo je iz srednjovjekovnog grada koji je podignut krajem 14. ili početkom 15. vijeka na ušću Unca u Unu, a postoje mišljenja historičara da ovaj stari grad datira iz 13. vijeka. Po zapisima iz 1396 godine ovaj grad se nazivao Konuba. U izvorima se prvi put spominje 1431. godine kada ga je ugarski kralj Sigismund založio Nikoli Frankopanu.
U Martin Brodu nalazi se pravoslavni manastir Rmanj koji predstavlja važno duhovno središte sjeverne Tromeđe – Bosne, Like i Dalmacije. Narodna tradicija pripisuje njegovo podizanje Katarini Branković (1418/19-1492) – kćerki srpskog despota Đurđa Brankovića i bizantske princeze Jerine Kantakuzin, a supruzi grofa Ulricha II Celjskog.
Ukoliko odlučite posjetiti Martin Brod možete uživati u organiziranim pješačkim rutama, gdje se obilazi manastir Rmanj i martinbrodski slapovi i vodopadi, što predstavlja jedinstven spoj kulturno-historijskog naslijeđa i prirodnih ljepota.
U starim dokumentima manastir Rmanj se naziva Hrmanj, Ajerman, Chermlja, Stermil, Hermanya, Herman, a ime je dobio po Katarininom sinu Hermanu III koji je zbog bolesti mlad umro, te je njemu u spomen Katarina podigla manastir.
I Martin Brod ima svoju legendu. Nekad davno izuzetno lijepa djevojka Marta, zaljubila se u momka kudrave kose i garava lica koji je živio na drugoj obali Une. Ljubav je bila nesretna jer njeni roditelji nisu željeli ni čuti za tu ljubav.
Jednog dana, u kasno doba, krene Marta put Une, zadigne skute od suknje, pa krenu preko broda, svome dragom. Okliznula se na skliskoj unskoj sedri i pala u vodu, a na površini smaragdne vode samo se kratko zadržala njena zlatno-plava djevojačka kosa. Taj gaz, odnosno brod kako ga mještani zovu, prozvaše Martin Brod.
Zbog nesretne ljubavi dvoje mladih ljudi, a u spomen na djevojku Martu i do danas nezaboravljenu zabranjenu ljubav, ovo mjesto je dobilo naziv Martin Brod.
