Vraćala sam se sa koncerta u Aleksandrovcu i onako neobavezno u autobusu pjevušila pjesmu “U sokaku komšija mi jutros šljive bira”. Nisam ni znala da ispred mene sjedi kompozitor te pjesme.
– Upoznali smo se, čuo me je uživo uz Radojkinu harmoniku i oduševio se mojim glasom i ukrasima. Ponudio mi je pjesmu “Od izvora dva putića” i tako je počela naša višedecenijska suradnja – ispričala je Lepa o svom vodećem kompozitoru i muzičkom ocu.
Petar Tanasijević (1932 – 2016) je samo za Lepu Lukić komponirao oko 120 pjesama: “Od izvora dva putića”, “Varaš me, varaš me”, “Čaj za dvoje”, “Pevam i tugujem”, “Oj meseče zvezdo sjajna”, “Ne živi se hiljadu godina”, “Idu putem dvoje, ne govore”, “Imam nano dva dilbera”, “Što kapiju nisi dragi sinoć zatvorio”, “Šaran ćilim vijugama”, “Opančići na kljunčiće”, “Tarabica od mladog cerića”, “Od šofera većeg lole nema”, “Kad bih znala da me sanjaš”, “Kćeri moja milija od zlata”, “Udajem se sutra”, “Uspomene”, uspomene”, “Vremena su prošla stara”, “Ko će da me voli”, “Al’ sam se zaljubila”, “Ej, što da ne”, “Da li ćeš me voleti k’o sada”…
– Moje pjesme su slika patrijarhalnog života i ljepote naših sela, rijeka i običaja. Pisao sam i komponirao ono što sam volio i doživio, a izgleda da sam nekako sudbinski volio bunare i izvore. Obilazio sam ih kao dijete u mojoj Smederevskoj Palanci, a kad sam se oženio mamili su me izvori u tazbini na Kordunu.
– I tako, napajajući svoju dušu ljepotama Korduna, ugledam šurjaka u ljubavnoj akciji. Promatrao sam dva isprepletena tijela i taj poljubac na rastanku koji je trajao duže od ljubavnog čina. Izvor osta, ona ode jednim a on ode drugim putićem – pričao je Petar Tanasijević o nastanku pjesme koja je proslavila Lepu Lukić.
