Kamen u bubrezima, jedno od najbolnijih neuroloških stanja, jedan je od čestih problema zbog koga se pacijenti javljaju specijaliziranim zdravstvenim ustanovama.
“Kalkuloza urinarnog trakta je jedno od najčešćih oboljenja urinarnog sistema i godišnje se na milion stanovnika javlja oko 1.400 novih pacijenata”, kaže dr Goran Savić, urolog Kliničko-bolničkog centra Zvezdara u Beogradu. Gostujući na RTS-u objasnio je zbog čega se stvara kamen u bubregu, kako se tretira i kako spriječiti njegovo stvaranje.
„Ovaj broj ima još veći značaj kada se zna da će od ovog broja, još 50 odsto ljudi u budućnosti ponovo imati kliničku sliku kalkuloze urinarnog trakta“, napominje urolog.
Kamen u bubregu nastaje kada organizam stvara malu količinu mokraće prezasićenu solima kalcijuma, oksalata, solima mokraćne kisjeline. Tako da je u tome i ključ kako sprečiti ovo stanje, ističe dr Savić.
„Znači, moramo unositi dnevno preko dvije hiljade mililitara tečnosti. Između dva i tri litra, najbolje vode. Tako ćemo stvoriti razrijeđenu mokraću. Moramo izbjegavati hranu bogatu solima“, savjetuje urolog.
Takođe, jako je važan ravnomjeran unos tečnosti tokom dana i važno je ne dozvoliti dehidraciju jer to dovodi do povećane kristalizacije mokraće, što je jezgro nastanka kamena.
„Postojanje kamena u bubregu se dijagnostikuje uglavnom zbog jakog bola, ali dešava se i da bude otkriven sasvim slučajno na rutinskim ultrazvučnim ili rendgenskim pregledima. To su uglavnom kamenčići koji se ne kreću, međutim, onog momenta kada se pokrenu ili tokom napuštanja bubrega, kada kamen izlazi iz bubrega i ulazi u ureter koji je inače uzak, nastaje opstrukcija u protoku mokraće. Ta opstrukcija stvara proširenje bubrežne kapsule i izaziva jedan od najjačih bolova koje medicina poznaje, takozvani bubrežni napad ili renalne kolike“, objašnjava dr Goran Savić.
Da li će pacijentu biti predloženo razbijanje kamena prije toga zavisi od procjene veličine i tvrdoće kamena i mora biti prilagođeno anatomiji svakog pacijenta. Postoje invazivne i neinvazivne terapije kamena u bubregu.
„U neinvazivne spada metoda ekstrakorporalnog razbijanja kamena koje se radi bez anestezije, a kod invazivnih metoda prednjače endoskopske metode koje koriste različite izvore energije – laser, ultrazvučnu balističku energiju. Na kraju, u najmanjem broju slučajeva, nužne su otvorene ili laparoskopske operacije, prije svega kod pacijenata koji imaju neke urođene anatomske anomalije urinarnog sistema koje dovode do stvaranja kamena“, kaže urolog.
